
رنزو پیانو درجنوآ، ایتالیا در 14 سپتامبر سال 1937 در خانواده ای معمار(پدر ، 4 عمو و برادرش همه پيمانکار ساختمانی بودند.)به دنیا آمد. در سال 1964 از مدرسه معماري در ميلان فارغ التحصيل شد و به عنوان يك دانش آموز در زير نظر يك گروه مهندسي در فلورانس شروع به كار كرد.هنگامی که دانشجوی معماری در دانشگاه پلی تکنیک معماری میلان بود مرتب از پروژه های ساختمانی پدرش بازدید می کرد که این بازدید ها تجربه های علمی و کارآمدی را برای او به ارمغان آورد.
در بين سالهاي 1965تا 1970 او تجارب زيادي با مسافرت هاي دانشجوئي به آمريكا و بريتانيا به دست آورد و در اين موقع بود كه با جيمز پرو آشنا شد و دوستي آنها تاثير بسزايي در حرفه اي شدن او داشت به اين ترتيب نظرات خود را اثبات كرد و با كساني كه به مخالفت از او مي پرداختند به مخالفت پرداخت و خواستار مسابقه دادن با آنها بود .

دفتر فنی و کارگاه رنزو پیانو در سال ۱۹۸۰ در پاریس و جنوآ ایتالیا شکل گرفت و اکنون حدود ۱۰۰ مهندس، معمار و متخصصین دیگر در قسمتهای مختلف شرکت مشغول به کار هستند که همگی معتقد به ساخت ساختمانهای کارآمد و آزمودن ایده هایی هستند که منعکس کننده ایده های رنزوپیانو است.
پیانو در مقام معمار (های-تك) شروع به كار كرد و بعد ها به عنوان معمار ارگانیك شناخته شد و در نهایت به عنوان یك معمار مبتكر و خلاق در فنون و روش های ساختمان سازی به شهرت رسید و هنوز هم بهترین نشان و افتخار كار های او تلاش وتحقیق مداوم برای یافتن افق های جدید معماری است كه از طریق روش های جدید فضا سازی و با تا كید بر قدرت تفسیر وباز اندیشی در مورد نیازها وانتظارات انسان معاصرحاصل می شود .در حالی که کارهای او آمیخته با تکنولوژی روز معماری می باشد ولی ریشه و اصل کارها به طور واضح نمایانگر فلسفه و سنت ملی کلاسیک ایتالیا است.
آشنایی با سبك معماری پیانو
پیانو همیشه تلاش كرده روش ها و مفاهیم سنتی در مورد جهت و نحوه قرار گیری ساختمان را مورد باز اندیشی قرار دهد وبا استفاده از شرایط و قابلیت های طبیعی اقلیم و محیط اطراف ساختمان و هدایت ویژگی های مطلوب آن به داخل فضایی خوش آیند وسازگار باشرایط طبیعی را در داخل ساختمان خلق نماید .
موضوع عجیب دیگر این كه وی در اسكیس هایش ایجاد جریان ها و اشعه ها در اطراف ساختمان و تعامل آن ها با خورشید همیشه با مداد كمرنگ و سبز نشان می داد .
آثار معماری رنزو پیانو:
آسمانخراش شارد لندن
این برج به عنوان یک ساختمان ترکیبی از واحدهای:تجاری،اداری و مسکونی در لندن طراحی و اجرا شده است که به صورت ۲۴ ساعته قابل کاربری میباشد.این برج بلند و باریک به خوبی خود را با شکل حرمی خود تلفیق کرده به طوری که صفحات بزرگ،جداکننده دفاتر اداری از بخش مسکونی است. رستوران،هتل،و فضاهای اقامتی در قسمت مرکزی و فوقانی بخش مسکونی قرار گرفته است.

ساختمان تأسیسات شرکت اتومبیل سازی فیات FIAT در شهر تورینو ایتالیا
استادیوم فوتبال شهر باری ایتالیا
مرکز فرهنگ و هنر جرج پمپیدو (Centre Pompidou) در پاریس
مرکز فرهنگی ژرژ پمپیدو پاریس، در سال ۱۹۷۱ میلادی به دست رنزو پیانو ۳۴ ساله و ریچارد راجرز ۳۸ ساله و با همکاری معمار مطرح ایتالیایی، جیانفرانکو فرانچینی، طراحی شده است. این ساختمان که در زمان ساخت با سازههای برجسته اروپایی و امریکایی مقایسه میشد و به کسب جایزه با ابهتترین موزه هنری فرانسه در قرن بیستم مفتخر شد، جهان معماری را در بهت عظیمی فرو برد؛ چراکه معماران مرکز فرهنگی ژرژ پمپیدو، جوانان گمنامی بودند که هیچ تجربهای در زمینه طراحی موزه نیز نداشتند.

فرودگاه شهر اوزاکا ژاپن
رنزو پیانو و پیتر رایس توانستند در مسابقهای که در سال ۱۹۸۸ میلادی به منظور انتخاب طرحی برای فرودگاه بینالمللی جدید شهر اوزاکا در جزیره مصنوعی و شناور واقع در بندر این شهر برگزار شده بود، پیروز شوند. ترمینال اصلی طراحی شده برای فرودگاه کانسای ژاپن، ۱.۷ کیلومتر طول داشت و به سبب عرض کم خود، دید کاملی را برای برج مراقبت این فرودگاه به ارمغان میآورد. با این حال طراحی یک فرودگاه در کشور زلزلهخیزی نظیر ژاپن، نیازمند تکنیکهای خاصی بود.
سقف قوسی فرودگاه کانسای ژاپن نیز به سبب مجاورت آن با دریا و به منظور جلوگیری از نفوذ رطوبت در آن، با استفاده از ۸۲۰۰۰ پنلی ساخته شده است که همگی از جنس فولاد ضد زنگ هستند.

پوتز دامر پلاتز در شهر برلین آلمان(Potsdamer Platz)
پوتز دامر پلاتز، میدانی تاریخی در قلب شهر برلین آلمان است که پس از تخریب گسترده طی جنگ جهانی دوم، توسط دیوار برلین به بین آلمان غربی و شرقی تقسیم شد. لکن به دنبال فروپاشی دیوار برلین در سال ۱۹۸۹ میلادی، فراخوانی با تصمیم مسئولان وقت به منظور بازطراحی این میدان و محوطه آن صورت گرفت که طی آن، رنزو پیانو برای طراحی ۵ بخش از ۱۵ بخش آن با سقفهایی از جنس مس و شیشه انتخاب گردید.

- مجموعه برج های سیدنی استرالیا
- ساختمان مرکز علم و تکنولوژی ملی هلند در شهر آمستردام
- ساختمان آکادمی علوم ایالت سانفرانسیکو آمریکا
- مجتمع ورزشی راوانا
- ایستگاه مترو جنوا
- پایانه مسافربری کانسای
- مرکز طراحی مرسدس بنز در اشتوتگارت
مجموعه فرهنگی تیجیبائو
مجموعه فرهنگی jean marie tjibaou در اقیانوس شمالی در شبه جزیره newcaledonia یک مستعمره فرانسه و پایتخت نومایا قرار گرفته است . این مجموعه بر خواسته ازتوجه به گیاهان بومی و کلبه هایی که به وسیله مردم بومی کاناک ساخته شده بود،توسط معمار ایتالیایی –رنزوپیانو-در سال ۱۹۹۳طراحی شده است و به عنوان تجلیل از فرهنگ مردم کاناک و از یاد بردن خاطره استعمار فرانسه ساخته شد.
مجموعه فرهنگی تی جی بائو از منحنیهای قفس مانند که از چوب درختان کاج و صنوبر ساخته شده است . مرکز فرهنگی برای نمایش دادن و فعالیت های مختلف روز مره در صدد تامین موضمعات بر طبق فرهنگ مردم کاناک طراحی شده است و ریشه های فرهنگ آن ها را حفظ کرده است و در طراحی ساختمان ، از باورها و اعتقادات فرهنگی مردم کاناک و همچنین چشم انداز زیبای شبه جزیره الهام گرفته شده است.

افتخارات رنزو پیانو:
- عضویت افتخاری جامعه معماران آمریکا، آمریکا، 1981
- مدال طلا از انستیتو سلطنتی معماران بریتانیا، انگلستان، 1989
- جایزه Cavaliere di Gran Croce از هیئت دولت ایتالیا، رم، ایتالیا، 1989
- جایزه کیوتو، ایناموری فوندیشن، کیوتو، ژاپن، 1990
- عضویت افتخاری دانشکده هنر و تحقیقات آمریکا، آمریکا، 1994
- از طرف یونسکو به عنوان سفیر معماری حسن نیت معرفی شد ، 1994
- جایزه میکل آنژ از رم، ایتالیا، 1994
- جایزه اریز موز ، آمستردام، هلند، 1995
- جایزه معماری پریتزکر، کاخ سفید، واشینگتن، آمریکا، 1998
- معمار دانشکده ملی سن لوکا، رم، ایتالیا، 1999
- مدیر کل مرکز ملی de la Légion d'Honneur، فرانسه، 2000
- سلطان معماری، ونیز، ایتالیا، 2000
- جایزه لئوناردو، رم، ایتالیا، 2000
- جایزه وکسنر، مرکز هنر وکسنر، کلومباس، اوهایو، آمریکا، 2001
